حق الزحمه در قرارداد درمان

حق الزحمه در قرارداد درمان عوضی است که در مقابل سلامتی انسان­ها قرار می­گیرد. به لحاظ مقتضیات امور پزشکی و درمانی، تعیین دقیق نوع خدمات و هزینه­های آن قبل از شروع درمان امکان­پذیر نیست. این درحالیست که معلوم نمودن مورد معامله از شرایط اساسی صحت معاملات  بوده و حداقل علم اجمالی به خدمات و هزینه­های قابل پیش­بینی ضروری است. اگرچه این مسئله در برخی نظامهای حقوقی با قاعده کفایت قابل معلوم شدن مورد معامله از طریق ارجاع به ضوابط نوعی، مشکلات کمتری دارد.  حتی در برخی از موارد نظیر خدمات اورژانس، تعیین این حداقل­ها نیز ممکن نبوده و اعتبار قرارداد مورد تردید قرار می گیرد. از سوی دیگر، بدلیل موقعیت نابرابر طرفین این قرارداد، دولت در جهت حمایت از حقوق بیماران و جلوگیری از سوء­استفاده ارایه کنندگان خدمات در تحمیل هزینه­های گزاف، نرخ خدمات مختلف را در قالب تعرفه هایی ارایه و ضمانت اجرای تخلف از آن را مقرر می کند. اما مبلغ و میزان تبعیت از تعرفه­ها در مراکز درمانی مختلف از قبیل دولتی، خصوصی و خیریه متفاوت است. لذا تبیین چگونگی معلوم شدن  حق الزحمه درمان در موارد ارجاع به تعرفه ها یا  موارد عدم  هرگونه ارجاعی، علیرغم عدم تعیین حق الزحمه در قرارداد و  همچنین درمان بدون قرارداد ، اهمیت زیادی دارد.